Travelling the beautiful east coast
Blijf op de hoogte en volg Marleen
25 Februari 2015 | Australië, Cairns
Lieve allemaal,
Allereerst bedankt voor alle leuke reacties op mijn verslagen! Het is leuk om te horen dat mensen het lezen en leuk vinden.
Ik zal voor dit verslag maar gewoon verder gaan waar ik gebleven was. Na mn vlucht vanuit Melbourne naar Sydney was ik rond 22.30 uu in het hostel waar de volgende avond de eerste bijeenkomst voor de tour was. In de kamer die ik had, kwam ik er al meteen achter dat het Schotse meisje in het bed onder mij ook op de G Adventures tour ging. De volgende ochtend dus eerst samen opgetrokken en daarna had ik nog met een vriend hier afgesproken. Tijdens de bijeenkomst bleek dat we tot Brisbane met 7 reizigers zouden zijn en in Brisbane zouden 10 anderen zich bij ons voegen. Wel een kleine groep maar erg gezellig. De eerste dag vroeg begonnen met een ontbijt aan de andere kant van de Harbour Bridge, met uitzicht over de haven, brug en opera house. Daarna doorgereden naar de Hunter Valley, een grote wijnstreek hier in Australie, voor een rondleiding en wijnproeverij. Ik ben niet vaak op maandagochtend zo aangeschoten geweest. Goed begin van de reis. 'S avonds verbleven we in Nundle op een oude schaaphouderij. Hier nog schapen geschoren en een demonstratie gehad.
10 februari: Onderweg gestopt in de country hoofdstad van Australie. Niets vergeleken met het Amerikaanse Nashville.. In de middag gingen we naar een goud mijn waar we naar kristallen en goud konden zoeken. Zelf twee hele kleine goudsplinters gevonden, geloof niet dat ik me erg rijk hoef te rekenen. 'S middags in Bengara, waar we overnachtten, in de rivier gezwommen voor wat verkoeling en 's avonds gepoold.
Woensdag het grootste deel van de dag door nationale parken en regenwouden gereden. Rond lunchtijd gestopt en in een bron/creek gezwommen, 'lekker' fris water. Onderweg richting de plaats van de volgende overnachting, Yamba, begon het steeds meer te betrekken. Erg jammer want we hadden kamers met uitzicht op het strand en de baai. Ondanks de regen nog even lekker gaan zwemmen in een rockpool met de twee Zwitserse meiden en de Duitser uit mijn groep.
12 februari: de dag van onze surfles. Vanwege een aanval van een haai op een andere plek dan gepland. Was echt een hele ervaring! Erg leuk om te doen en zelfs een paar keer opgestaan. Na de lunch vertrokken richting Byron Bay waar we twee nachten in the Arts Factory zouden verblijven. Voordat we naar het hostel gingen eerst gestopt bij de vuurtoren, waar het meest oostelijke punt van Australie is, met mooie uitzichten over de kust. Het weer in Byron was niet al te best. Af en toe flinke buien, gelukkig was het vrijdagmiddag droog en konden we nog even naar het strand. 'S avonds in Byron wezen stappen en echt een hilarische avond gehad, vooral met de twee Zwitserse meiden. De dansvloer was op de tafels en dat bevalt me wel ;-).
De volgende ochtend was ik iets te brak, dus heb ik de Yogales die op het programma stond even overgeslagen. Na een douche en het ontbijt met pannenkoeken in een bs vertrokken richting Brisbane. Onderweg op de grens van de staten New South Wales en Queensland gestopt. Vanwege Daylight savings (zomertijd) in New South Wales, kun je hier bij een monument voor Thomas Cook (ontdekker van de oostkust van Australie), op de grens overspringen van de ene tijdzone naar de andere. Je zou denken dat je dingen als zomertijd in het hele land doorvoert maar hier gaat dat per staat. Hierdoor was het tijdsverschil met Nederland in een keer weer 11 uur.
In Brisbane 's middags de tijd gehad om de stad te verkennen. 'S avonds had ik afgesproken met Samantha, die ik in Amerika op mn tour had ontmoet, om een hapje te gaan eten. Erg gezellig. Toen ik op haar stond te wachten stond ik een tijdje te kletsen met een Australier die op vrienden stond te wachten. Bij het afscheid gaf hij me een knuffel omdat het Valentijnsdag was, gewoon omdat het kan. Hilarische momenten. Na het eten de nieuwe groep ontmoet. Na een tijdje raakte ik in gesprek met een Zweedse die een toch wel bekend gezicht had. Bleek dat ze in Manly was geweest en bij mij aan de bar was geweest. Wat is de wereld klein. De nieuwe mensen leken allemaal erg leuk dus met veel zin gingen we de volgende dag weer op pad.
15 februari: Onderweg naar Rainbow Beach spelletjes gedaan in de bus om elkaar beter te leren kennen. In Rainbow Beach lieten we onze bagage achter om alleen met wat handbagage in de 4WDs te stappen om met de ferry naar Fraser Island te gaan, het grootste zand eiland ter wereld. Je kunt hier alleen met 4WD rijden. Naast onze vaste gids hadden we er een extra gids en chauffeur bij voor deze dagen. Het is echt ontzettend gaaf op om het strand te rijden met de zee zo dichtbij. 'S middags gestopt bij Lake McKenzie, een verswater meer dat ongelooflijk helder is. Heerlijk om in te zwemmen. Daarna naar ons kamp voor twee nachten op Cathedral Beach. Hier 's avonds gebbqt en goedkope wijn gedronken (Gun, uit plastic zakken). Zo doen ze dat in Australie. De volgende dag vroeg op om in Eli Creek te zwemmen, een heel frisse heldere bron. Daarna lekker gerelaxt op het strand. Ook nog even hardgelopen en gevoetbald. Na de lunch naar de Champagne pools om te zwemmen en Indian Head beklommen voor het uitzicht. Prachtige dag en erg relaxt. Terug in het kamp gebeachvolleybald, eerst 6 tegen 6, vreselijk... en daarna 2x2 met een aantal dat ook wel een balletje kon slaan. Lekker fanatiek tot de zon onderging. Heerlijk. Wel vreselijke spierpijn de volgende dag, maar goed, ik had dan ook al een half jaar niet echt meer gevolleybald.
De volgende dag voor de vloed teruggereden naar de ferry. 'S middags met de trein landinwaards waar we zouden overnachten in swags in een Cattle station (veehouderij). Een swag is een waterdichte slaapzak met ventilatie, of een tent zonder stokken, hoe je het ook wilt bekijken. Zoals je begrijpt niets voor mij.. wat een veschrikking, maar vooral ook vanwege de muggen die maar om mn hoofd bleven zoemen. De volgende ochtend dieren gevoerd op de boerderij voordat we naar Airlie Beach vertrokken. Vanwege de cyclonen die voor de kust van Australie razen, een andere opstapplaats dan normaal. Nu dus naar Airlie Beach om hier op ons privejacht voor twee nachten/3 dagen, the British Defender, te stappen om de Whitsundays rond te zeilen. Prachtige boot en dit was voor mij de voornaamste reden om deze tour te boeken dus ik had er heel veel zin in. Met drie man bemanning en ons 18en gingen we op pad. 'S avonds een prachtige zonsondergang gezien. Helaas sloeg het weer s nachts om en regende het de hele nacht en een groot deel van de ochtend. De crew ging 's ochtends in overleg met de authoriteiten om te kijken of we op het water mochten blijven of dat we terug aan wal moesten. In afwachting daarvan maar gaan zwemmen, want het water was heerlijk warm. Ook maar even een workout gedaan op het dek om de tijd te doden (we hadden een personal trainer in ons midden). Daarna werd het besluit genomen om (een dag te vroeg) terug te keren naar de haven. We zaten in de gevaren zone van de cycloon en er waren 6 meter hoge draaikolken en golven voorspeld. Echt ontzettend balen en ondanks dat we ons best hadden gedaan om dit niet de reis te laten verpesten hadden we hem flink zitten toen we terug aan wal waren. 'S middags daarom maar wat tijd voor onszelf gehad en wat gezwommen, gewassen en wat alcohol ingeslagen om niet geheel nuchter aan het diner te verschijnen. Met mijn kamerenoten, de zweedse en twee oostenrijkse meiden, was ik al flink teut en we waren niet de enigen die dat hadden bedacht. Een heel gezellige en gekke avond volgde.
In plaats van zaterdag met de trein, gingen we vrijdag met de bus richting Cairns. Liever een extra dag in Cairns dan en extra dag in Airlie Beach. De bus had een slechte airconditioning dus het was 10 uur lang plakken en zweten. Desalniettemin geprobeerd een gezellig dag ervan te maken. Gelukkig had ons hostel in Cairns een zwembad dus daar zijn we meteen maar ingesprongen.
21 februari: 's ochtends eerst richting het centrum van Cairns gelopen. Heb is zo warm en benauwd in Cairns dat je je helemaal kapot zweet. 35 graden met een luchtvochtigheid van 95 procent zorgt voor een gevoelstemperatuur van 45 graden. Na deze wandeling van een half uur meteen maar in de lagoon (openbaar gratis zwembad) gesprongen. De stranden in Cairns bestaan uit modder en er zijn krokodillen dus zwemmen wil je hier niet. Daarna met de Zweedse Tanja voor een tweede ontbijt naar een cafeetje gegaan. Om 13.00 uur zouden we worden opgepikt voor de Minjin Swing, 45 meter hoogte en dan vrije val en een swing tot zo'n 120 km/uur. Heel gaaf maar ook wel eng om zelf los te moeten laten, dus we hebben het lekker uitgegild. Daarna haalde Tanja me over om een bungee te gaan doen. Mijn hemel wat is dat eng. Toen ik op de rand stond dacht ik echt dat ik gestoord was. Maar goed, als je er dan staat: wie A zegt moet ook B zeggen... dus meteen maar gesprongen. Die miliseconde dat je denkt dat je vliegt is gaaf, maar dan dender je met een flink vaart kaarsrecht naar beneden met alleen een koort om je benen... allemachtig, mn maag draait nog als ik er aan terug denk. Maar wel heel gaaf om te doen. We hadden daarna nog een tijdje last van een adrenaline boost. 'S avonds met zn allen gebbqt op het strand. Helaas werden we opgegeten door muggen, dus het duurde niet lang. Na het eten nog even met Tanja gezwommen (3e keer die dag) en gedoucht (3e keer die dag), je moet wat met die hitte. Kan het erg goed met haar vinden.
Onze laatste dag van de tour gingen we met zn alleen naar het Great Barrier Reef om te scuba diven en te snorkelen. De boot was een catamaran en op de heen en terug reis en tussendoor konden we lekker op het dek zonnen. We zouden op twee plekken stoppen. Op de eerste plek heb ik met een aantal gescubadived. Super eng in het begin vanwege het ademhalen en het idee van onder water zitten. De instructeur kon me gelukkig geruststellen en ik ben zo blij dat ik het heb gedaan want het was echt prachtig! Was toch wel vooral heel erg bezig met ademen en niet naar boven drijven. Zo gaaf om te doen. Zeker voor herhaling vatbaar. De tweede plek had ook de mogelijkheid om te duiken maar ik mocht niet omdat ik de volgende dag vroeg moest vliegen. Dus in plaats daarvan heb ik gesnorkeld. Veel mooier en helderder dan de eerst plek. Super veel vissen gezien in meest rare kleuren en verschillende formaten. Daarnaast twee schilpadden ter grote van een fornuis, heel gaaf en het reef zelf was echt ongelooflijk mooi. Al met al echt een fantastische dag. 'S avonds gegeten en met een grote groep nog gaan stappen. Uiteraard veel te laat naar bed en met twee uurtjes slaap stond ik om 6 uur op het vliegveld om terug te keren naar Sydney.
Afscheid nemen viel me weer erg zwaar en ik wou dat we nog een extra week hadden gehad. Je valt echt in een gat als je 4 weken achter elkaar met mensen om je heen reist. Daarnaast ben ik nu voor het eerst sinds ik in Australie ben, echt alleen. Wat ik wel heb gezien de afgelopen weken is dat dit echt een fantastisch land is met geweldige mensen. Ik heb er echt nog geen genoeg van en daarom heb ik besloten om nog 4 maanden langer te blijven. Mijn terugvlucht staat nu gepland op 12 juli. Nu sta ik dus weer met lege handen, bestemming onbekend, bankrekeningen op een enkele euro of dollar leeg en is het allemaal weer heel spannend. Maar van een beetje spanning en onduidelijkheid is nog niemand dood gegaan, dus met opgeheven hoofd ga ik het avontuur weer aan. Vanmiddag stap ik op de trein naar Brisbane en ga ik morgenochtend maar Sunshine Coast om daar mijn geluk te beproeven. Hopelijk vind ik snel wat. Vooralsnog ben ik nu gesloopt van weinig slaap, veel zien, veel doen en heb ik daarnaast een virusje opgepikt (zere keel, hoofdpijn, je kent het). Dus het wordt vast een geweldige reis... Ons motto van de afgelopen week was; 'You can sleep when you're dead'. Dus we gaan gewoon nog maar even door. In mijn volgende update hoop ik jullie over mn nieuwe baan, nieuwe appartement en een geweldige tijd te kunnen schrijven.
Voor wie het zich afvraagt, uiteraard mis ik Nederland, en vooral mijn lieve familie (sorry, Brouwers, ik ben er weer niet bij met Tons verjaardag), en mijn lieve vrienden. Konden jullie maar even langskomen. Ook al ben ik niet in de buurt, ook aan de andere kant van de wereld ben ik nog steeds 'a phonecall away'.
I miss you,
Love,
Marleen
Allereerst bedankt voor alle leuke reacties op mijn verslagen! Het is leuk om te horen dat mensen het lezen en leuk vinden.
Ik zal voor dit verslag maar gewoon verder gaan waar ik gebleven was. Na mn vlucht vanuit Melbourne naar Sydney was ik rond 22.30 uu in het hostel waar de volgende avond de eerste bijeenkomst voor de tour was. In de kamer die ik had, kwam ik er al meteen achter dat het Schotse meisje in het bed onder mij ook op de G Adventures tour ging. De volgende ochtend dus eerst samen opgetrokken en daarna had ik nog met een vriend hier afgesproken. Tijdens de bijeenkomst bleek dat we tot Brisbane met 7 reizigers zouden zijn en in Brisbane zouden 10 anderen zich bij ons voegen. Wel een kleine groep maar erg gezellig. De eerste dag vroeg begonnen met een ontbijt aan de andere kant van de Harbour Bridge, met uitzicht over de haven, brug en opera house. Daarna doorgereden naar de Hunter Valley, een grote wijnstreek hier in Australie, voor een rondleiding en wijnproeverij. Ik ben niet vaak op maandagochtend zo aangeschoten geweest. Goed begin van de reis. 'S avonds verbleven we in Nundle op een oude schaaphouderij. Hier nog schapen geschoren en een demonstratie gehad.
10 februari: Onderweg gestopt in de country hoofdstad van Australie. Niets vergeleken met het Amerikaanse Nashville.. In de middag gingen we naar een goud mijn waar we naar kristallen en goud konden zoeken. Zelf twee hele kleine goudsplinters gevonden, geloof niet dat ik me erg rijk hoef te rekenen. 'S middags in Bengara, waar we overnachtten, in de rivier gezwommen voor wat verkoeling en 's avonds gepoold.
Woensdag het grootste deel van de dag door nationale parken en regenwouden gereden. Rond lunchtijd gestopt en in een bron/creek gezwommen, 'lekker' fris water. Onderweg richting de plaats van de volgende overnachting, Yamba, begon het steeds meer te betrekken. Erg jammer want we hadden kamers met uitzicht op het strand en de baai. Ondanks de regen nog even lekker gaan zwemmen in een rockpool met de twee Zwitserse meiden en de Duitser uit mijn groep.
12 februari: de dag van onze surfles. Vanwege een aanval van een haai op een andere plek dan gepland. Was echt een hele ervaring! Erg leuk om te doen en zelfs een paar keer opgestaan. Na de lunch vertrokken richting Byron Bay waar we twee nachten in the Arts Factory zouden verblijven. Voordat we naar het hostel gingen eerst gestopt bij de vuurtoren, waar het meest oostelijke punt van Australie is, met mooie uitzichten over de kust. Het weer in Byron was niet al te best. Af en toe flinke buien, gelukkig was het vrijdagmiddag droog en konden we nog even naar het strand. 'S avonds in Byron wezen stappen en echt een hilarische avond gehad, vooral met de twee Zwitserse meiden. De dansvloer was op de tafels en dat bevalt me wel ;-).
De volgende ochtend was ik iets te brak, dus heb ik de Yogales die op het programma stond even overgeslagen. Na een douche en het ontbijt met pannenkoeken in een bs vertrokken richting Brisbane. Onderweg op de grens van de staten New South Wales en Queensland gestopt. Vanwege Daylight savings (zomertijd) in New South Wales, kun je hier bij een monument voor Thomas Cook (ontdekker van de oostkust van Australie), op de grens overspringen van de ene tijdzone naar de andere. Je zou denken dat je dingen als zomertijd in het hele land doorvoert maar hier gaat dat per staat. Hierdoor was het tijdsverschil met Nederland in een keer weer 11 uur.
In Brisbane 's middags de tijd gehad om de stad te verkennen. 'S avonds had ik afgesproken met Samantha, die ik in Amerika op mn tour had ontmoet, om een hapje te gaan eten. Erg gezellig. Toen ik op haar stond te wachten stond ik een tijdje te kletsen met een Australier die op vrienden stond te wachten. Bij het afscheid gaf hij me een knuffel omdat het Valentijnsdag was, gewoon omdat het kan. Hilarische momenten. Na het eten de nieuwe groep ontmoet. Na een tijdje raakte ik in gesprek met een Zweedse die een toch wel bekend gezicht had. Bleek dat ze in Manly was geweest en bij mij aan de bar was geweest. Wat is de wereld klein. De nieuwe mensen leken allemaal erg leuk dus met veel zin gingen we de volgende dag weer op pad.
15 februari: Onderweg naar Rainbow Beach spelletjes gedaan in de bus om elkaar beter te leren kennen. In Rainbow Beach lieten we onze bagage achter om alleen met wat handbagage in de 4WDs te stappen om met de ferry naar Fraser Island te gaan, het grootste zand eiland ter wereld. Je kunt hier alleen met 4WD rijden. Naast onze vaste gids hadden we er een extra gids en chauffeur bij voor deze dagen. Het is echt ontzettend gaaf op om het strand te rijden met de zee zo dichtbij. 'S middags gestopt bij Lake McKenzie, een verswater meer dat ongelooflijk helder is. Heerlijk om in te zwemmen. Daarna naar ons kamp voor twee nachten op Cathedral Beach. Hier 's avonds gebbqt en goedkope wijn gedronken (Gun, uit plastic zakken). Zo doen ze dat in Australie. De volgende dag vroeg op om in Eli Creek te zwemmen, een heel frisse heldere bron. Daarna lekker gerelaxt op het strand. Ook nog even hardgelopen en gevoetbald. Na de lunch naar de Champagne pools om te zwemmen en Indian Head beklommen voor het uitzicht. Prachtige dag en erg relaxt. Terug in het kamp gebeachvolleybald, eerst 6 tegen 6, vreselijk... en daarna 2x2 met een aantal dat ook wel een balletje kon slaan. Lekker fanatiek tot de zon onderging. Heerlijk. Wel vreselijke spierpijn de volgende dag, maar goed, ik had dan ook al een half jaar niet echt meer gevolleybald.
De volgende dag voor de vloed teruggereden naar de ferry. 'S middags met de trein landinwaards waar we zouden overnachten in swags in een Cattle station (veehouderij). Een swag is een waterdichte slaapzak met ventilatie, of een tent zonder stokken, hoe je het ook wilt bekijken. Zoals je begrijpt niets voor mij.. wat een veschrikking, maar vooral ook vanwege de muggen die maar om mn hoofd bleven zoemen. De volgende ochtend dieren gevoerd op de boerderij voordat we naar Airlie Beach vertrokken. Vanwege de cyclonen die voor de kust van Australie razen, een andere opstapplaats dan normaal. Nu dus naar Airlie Beach om hier op ons privejacht voor twee nachten/3 dagen, the British Defender, te stappen om de Whitsundays rond te zeilen. Prachtige boot en dit was voor mij de voornaamste reden om deze tour te boeken dus ik had er heel veel zin in. Met drie man bemanning en ons 18en gingen we op pad. 'S avonds een prachtige zonsondergang gezien. Helaas sloeg het weer s nachts om en regende het de hele nacht en een groot deel van de ochtend. De crew ging 's ochtends in overleg met de authoriteiten om te kijken of we op het water mochten blijven of dat we terug aan wal moesten. In afwachting daarvan maar gaan zwemmen, want het water was heerlijk warm. Ook maar even een workout gedaan op het dek om de tijd te doden (we hadden een personal trainer in ons midden). Daarna werd het besluit genomen om (een dag te vroeg) terug te keren naar de haven. We zaten in de gevaren zone van de cycloon en er waren 6 meter hoge draaikolken en golven voorspeld. Echt ontzettend balen en ondanks dat we ons best hadden gedaan om dit niet de reis te laten verpesten hadden we hem flink zitten toen we terug aan wal waren. 'S middags daarom maar wat tijd voor onszelf gehad en wat gezwommen, gewassen en wat alcohol ingeslagen om niet geheel nuchter aan het diner te verschijnen. Met mijn kamerenoten, de zweedse en twee oostenrijkse meiden, was ik al flink teut en we waren niet de enigen die dat hadden bedacht. Een heel gezellige en gekke avond volgde.
In plaats van zaterdag met de trein, gingen we vrijdag met de bus richting Cairns. Liever een extra dag in Cairns dan en extra dag in Airlie Beach. De bus had een slechte airconditioning dus het was 10 uur lang plakken en zweten. Desalniettemin geprobeerd een gezellig dag ervan te maken. Gelukkig had ons hostel in Cairns een zwembad dus daar zijn we meteen maar ingesprongen.
21 februari: 's ochtends eerst richting het centrum van Cairns gelopen. Heb is zo warm en benauwd in Cairns dat je je helemaal kapot zweet. 35 graden met een luchtvochtigheid van 95 procent zorgt voor een gevoelstemperatuur van 45 graden. Na deze wandeling van een half uur meteen maar in de lagoon (openbaar gratis zwembad) gesprongen. De stranden in Cairns bestaan uit modder en er zijn krokodillen dus zwemmen wil je hier niet. Daarna met de Zweedse Tanja voor een tweede ontbijt naar een cafeetje gegaan. Om 13.00 uur zouden we worden opgepikt voor de Minjin Swing, 45 meter hoogte en dan vrije val en een swing tot zo'n 120 km/uur. Heel gaaf maar ook wel eng om zelf los te moeten laten, dus we hebben het lekker uitgegild. Daarna haalde Tanja me over om een bungee te gaan doen. Mijn hemel wat is dat eng. Toen ik op de rand stond dacht ik echt dat ik gestoord was. Maar goed, als je er dan staat: wie A zegt moet ook B zeggen... dus meteen maar gesprongen. Die miliseconde dat je denkt dat je vliegt is gaaf, maar dan dender je met een flink vaart kaarsrecht naar beneden met alleen een koort om je benen... allemachtig, mn maag draait nog als ik er aan terug denk. Maar wel heel gaaf om te doen. We hadden daarna nog een tijdje last van een adrenaline boost. 'S avonds met zn allen gebbqt op het strand. Helaas werden we opgegeten door muggen, dus het duurde niet lang. Na het eten nog even met Tanja gezwommen (3e keer die dag) en gedoucht (3e keer die dag), je moet wat met die hitte. Kan het erg goed met haar vinden.
Onze laatste dag van de tour gingen we met zn alleen naar het Great Barrier Reef om te scuba diven en te snorkelen. De boot was een catamaran en op de heen en terug reis en tussendoor konden we lekker op het dek zonnen. We zouden op twee plekken stoppen. Op de eerste plek heb ik met een aantal gescubadived. Super eng in het begin vanwege het ademhalen en het idee van onder water zitten. De instructeur kon me gelukkig geruststellen en ik ben zo blij dat ik het heb gedaan want het was echt prachtig! Was toch wel vooral heel erg bezig met ademen en niet naar boven drijven. Zo gaaf om te doen. Zeker voor herhaling vatbaar. De tweede plek had ook de mogelijkheid om te duiken maar ik mocht niet omdat ik de volgende dag vroeg moest vliegen. Dus in plaats daarvan heb ik gesnorkeld. Veel mooier en helderder dan de eerst plek. Super veel vissen gezien in meest rare kleuren en verschillende formaten. Daarnaast twee schilpadden ter grote van een fornuis, heel gaaf en het reef zelf was echt ongelooflijk mooi. Al met al echt een fantastische dag. 'S avonds gegeten en met een grote groep nog gaan stappen. Uiteraard veel te laat naar bed en met twee uurtjes slaap stond ik om 6 uur op het vliegveld om terug te keren naar Sydney.
Afscheid nemen viel me weer erg zwaar en ik wou dat we nog een extra week hadden gehad. Je valt echt in een gat als je 4 weken achter elkaar met mensen om je heen reist. Daarnaast ben ik nu voor het eerst sinds ik in Australie ben, echt alleen. Wat ik wel heb gezien de afgelopen weken is dat dit echt een fantastisch land is met geweldige mensen. Ik heb er echt nog geen genoeg van en daarom heb ik besloten om nog 4 maanden langer te blijven. Mijn terugvlucht staat nu gepland op 12 juli. Nu sta ik dus weer met lege handen, bestemming onbekend, bankrekeningen op een enkele euro of dollar leeg en is het allemaal weer heel spannend. Maar van een beetje spanning en onduidelijkheid is nog niemand dood gegaan, dus met opgeheven hoofd ga ik het avontuur weer aan. Vanmiddag stap ik op de trein naar Brisbane en ga ik morgenochtend maar Sunshine Coast om daar mijn geluk te beproeven. Hopelijk vind ik snel wat. Vooralsnog ben ik nu gesloopt van weinig slaap, veel zien, veel doen en heb ik daarnaast een virusje opgepikt (zere keel, hoofdpijn, je kent het). Dus het wordt vast een geweldige reis... Ons motto van de afgelopen week was; 'You can sleep when you're dead'. Dus we gaan gewoon nog maar even door. In mijn volgende update hoop ik jullie over mn nieuwe baan, nieuwe appartement en een geweldige tijd te kunnen schrijven.
Voor wie het zich afvraagt, uiteraard mis ik Nederland, en vooral mijn lieve familie (sorry, Brouwers, ik ben er weer niet bij met Tons verjaardag), en mijn lieve vrienden. Konden jullie maar even langskomen. Ook al ben ik niet in de buurt, ook aan de andere kant van de wereld ben ik nog steeds 'a phonecall away'.
I miss you,
Love,
Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
